SINGAPURA w języku pierwszych osadników malajskich znaczy Miasto Lwa, choć lwy wówczas już tu nie mieszkały. Singapur jest bardzo zielony: rozłożyste drzewa, palmy, piękne rabaty, przystrzyżone trawniki. W centrum nowoczesne biurowce i hotele, ale także zadbane stare dzielnice, pamiętające czasy Anglików. Jest ładna dzielnica malajska - zabytek dziedzictwa Malajów; kolorowa dzielnica hinduska „Little India” i schludna arabska z meczetami. 76% mieszkańców tego miasta/państwa ma pochodzenie chińskie, dlatego najczęściej odwiedzana przez turystów - ale także i mieszkańców - jest Chinatown. Singapur jest zamożny, ale też gęsto zaludniony i 80% obywateli mieszka w subsydiowanych przez państwo wysokościowcach, z których nie wszystkie mają bardzo nowoczesny i zachęcający wygląd. Tani jest transport, bezpłatne szkoły, bardzo przystępna służba zdrowia. Dzieci są na wagę złota i żeby ratować się przed wyludnieniem, polityka imigracyjna jest tu bardzo otwarta. Sporo jest też pracowników sezonowych - przede wszystkim w budownictwie - z Malezji, Indii i Chin. Popularna jest tez służba domowa. 30% singapurczykow wyznaje buddyzm, trochę mniej jest chrześcijan, zdecydowanie mniej wyznawców islamu, taoizmu i hinduizmu, ale wszyscy żyją zgodnie. Nie ma konfliktów etnicznych czy religijnych. Na świątyni hinduskiej wisi spory plakat z życzeniami „dla przyjaciół Chińczyków z okazji nowego roku”. Singapur jest przyjazny turystom, choć nie są oni tu preferowani - za wszelakie wstępy płacą dwa razy tyle, co mieszkańcy. Hotele są dość drogie, ceny porównywalne do Nowego Jorku czy Londynu.